Sommige konijnen lopen op hun voorpoten; wetenschap vindt de reden. Illustratie: Petepop / Condutta
Een defect gen kan konijnen veranderen in professionele acrobaten die alleen op hun voorpoten lopen, volgens een nieuwe studie.
Om zich snel voort te bewegen, tilt een konijnenras genaamd Sauteur d’Alfort hun achterpoten op en loopt op hun voorpoten. Deze vreemde gewoonte kan het resultaat zijn van een gen dat gerelateerd is aan de beweging van de ledematen, volgens onderzoekers in een studie gepubliceerd in PLOS Genetics.
De Sauteur d’Alfort konijnen zijn niet het enige dier dat een vreemde gang aanneemt wanneer er een mutatie in dit gen is, genaamd RORB. Muizen met een mutatie in dit gen maken ook handstanden als ze beginnen te rennen, zegt Stephanie Koch, neurobioloog aan het University College London, die niet betrokken was bij het werk met de konijnen. Zelfs terwijl ze lopen, heffen muizen hun achterpoten op om heen en weer te waggelen, bijna als een eend.
“Ik heb vier jaar gekeken naar deze muizen die kleine handstanden maken, en nu zie ik een konijn dezelfde handstand maken. Het is ongelooflijk,” zei Koch, die in 2017 een studie leidde die in Neuron werd gepubliceerd en het mechanisme achter de “eenden-gang” bij muizen onderzocht.
Volgens Leif Andersson, moleculair genetica aan de Universiteit van Uppsala in Zweden, kan het begrijpen waarom konijnen zich op zo’n vreemde manier bewegen de onderzoekers helpen meer te leren over hoe het ruggenmerg werkt. “De studie draagt bij aan onze basiskennis over een zeer belangrijke functie bij mensen en alle dieren: hoe we ons kunnen bewegen.”
In de studie met konijnen fokten Andersson en zijn collega’s mannelijke Sauteur d’Alfort konijnen zonder sprongetjes met witte Nieuw-Zeelandse konijnen die wel kunnen springen. Het team digitaliseerde vervolgens de genetische gegevens van de nakomelingen die niet konden springen en zocht naar mutaties die niet verschenen bij de nakomelingen die wel konden springen.
Een mutatie in het RORB-gen bleek een waarschijnlijke kandidaat te zijn voor de handstandacrobatiek van de konijnen. Deze verandering creëert defecte versies van de genetische instructies die cellen gebruiken om eiwitten te produceren, ontdekten de onderzoekers. Als gevolg hiervan lijkt er minder RORB-eiwit te zijn in zenuwcellen bij konijnen die de mutatie dragen in vergelijking met konijnen zonder deze mutatie.
Deze zenuwcellen in het ruggenmerg, genaamd interneuronen, helpen de linker- en rechterzijde van het lichaam te coördineren en zijn cruciaal voor een normale gang, legde Andersson uit. Zonder RORB-eiwit in de interneuronen kunnen konijnen mogelijk niet coördineren wat hun achterpoten doen, wat hun vermogen om te springen belemmert.
Wanneer ze zich langzaam van de ene plaats naar de andere verplaatsen, kunnen konijnen met het defecte gen normaal lopen door afwisselend hun voor- en achterpoten te gebruiken. Maar de konijnen die springen gebruiken deze techniek om zich snel te bewegen of lange afstanden af te leggen. En springen vereist dat de achterpoten tegelijkertijd worden gesynchroniseerd om te springen, benadrukte de mede-auteur van de studie, Miguel Carneiro, moleculair genetica aan de Universiteit van Porto in Portugal.
Zonder deze coördinatie kunnen sommige konijnen die niet kunnen springen, een meer drastische handstand maken dan andere. Maar alle konijnen met een RORB-mutatie gebruiken hun voorpoten om zich snel voort te bewegen, legde Carneiro uit.
Ontdekken hoe dit genetische defect het lichaam op grotere schaal beïnvloedt, kan belangrijk zijn om te begrijpen hoe alle dieren zich voortbewegen, net zoals mensen niet kunnen rennen zonder harmonieuze bewegingen van alle vier de ledematen.
Illustratie: Petepop / Condutta. Deze inhoud is gecreëerd met behulp van AI en is gecontroleerd door het redactieteam.
